ఇదే వేరే చోట అయితే మొహం మీద విసిరికొడతారు

తెలుగు రాష్ట్రాల్లో ఇది గమనించాను. అందరూ గమనించే ఉంటారు గాని పెద్ద విషయం గా దాన్ని పరిగణించరు.రోజూ అనుభవం లోకి వచ్చేది.కాని వెనుక ఉన్న psychological drives గురించి మాట్లేడేంత విషయమా అనుకోవచ్చు.కొన్ని చిన్న అంశాల్లోనే కొన్ని కనబడని intricacies దాగి ఉంటాయి. ఏ కిరాణా కొట్టు కి గాని,పాన్ షాప్ కి గాని,ఇంకా ఏదైనా జెనరల్ దుకాణదారుని వద్దకి గాని వెళ్ళి మనం ఓ వస్తువు ని కొని వాళ్ళకి ,వాళ్ళ చేతి కి డబ్బులు ఇస్తాం గదా.చక్కగా మననుంచి తీసుకుంటారు.అంతదాకా బాగానే ఉంటుంది.

కాని మనకి తిరిగి చిల్లర ఇచ్చేప్పుడు మాత్రం వాళ్ళు చిల్లర ని మన చేతికి ఇవ్వకుండా ఆ టేబిల్ కౌంటర్ మీద పారేస్తారు.ఏరుకో అన్నట్లు గా. చాలా మంది దాన్ని పెద్ద ఇష్యూ గా పరిగణించరు ఎందుకో. మర్యాద గా తీసుకున్నప్పుడు అంత మర్యాద గా చేతికి ఇవ్వచ్చుగా. కష్టమర్ అంటే నిర్లక్ష్యమా.నేను ఒకరిద్దరు షాప్ ల వాళ్ళని అడిగాను.ఏమిటి ఇదేనా పద్ధతి అని.మనాళ్ళ మంచితనం తో సరిపోతుంది లే గానీ,వేరే రాష్ట్రం లో అయితే అంతదాకా ఎందుకు పక్కనున్న తమిళనాడు,కేరళ ల లో అయితే మొహం మీద విసిరికొడతారు.